Category Archives: Pan Wilk i Kobiety

Trzy godziny później czułem smak jej ust. Były pyszne – w przeciwieństwie do wina, które odkorkowałem pół godziny później. Pewnie pomyliłem rocznik. To jednak była sprawa wtórna.

Fragmenty

– No powiedz, staruszku, co z tymi tabletkami? – No co? Bierzesz takie i nie śpisz. Leżysz więc w nocy w łóżku i coś robić musisz. To i, kurwa, żonę z nudów wyruchasz – odpowiedziałem na odczepnego.

Fragmenty

Nawet nie zdążyłam się rozebrać. Położył się na mnie, wsadził rękę pod sukienkę, rozerwał rajtuzy i odsuwając tylko majtki, wcisnął we mnie kutasa i zaczął posuwać. Walił tak mocno, że aż bolało. Kompletnie o mnie nie dbał.

Fragmenty

– Ja pierdolę, Wilk… Kurwa, pogubiłam się, o czym rozmawiamy. O początkach chrześcijaństwa? Strasznie się zjarałam.

Fragmenty

Rozmawiałem z Nią. Staliśmy w kuchni w naszym starym mieszkaniu. Coś mi tłumaczyła. Nie mogłem sobie przypomnieć, co dokładnie. Treść snu uciekała z mojej głowy w zawrotnym tempie. Coś jednak pozostało. Poczucie winy. Odczuwałem je identycznie mocno jak wtedy, gdy umarła.

Fragmenty

W maju 2011 wciąż odczuwałem skutki „choroby”. Serce pompowało krew do organizmu tylko dzięki lekkiej fastrydze, którą jakimś cudem udało mi się na nim wykonać po tym, jak pękło na pół. Na świecie, mimo dziesiątek osób wokół mnie, byłem sam. To był czas, gdy miałem ochotę przytulić się choćby do jeża.

Fragmenty

Nie pamiętam pierwszych miesięcy, odkąd odeszła Ona. Tak, jakbym w ogóle nie żył. Wtedy bardzo pokochałem sen. Wracałem do domu, zjadałem coś na szybko, włączałem telewizor i zalegałem w łóżku.

Fragmenty

Trawa mnie spowalniała. Od zawsze. Po – owszem, tak. Przed – ryzykowne. Zamiast na cipę mogłem złapać klimat na czekoladę.

Fragmenty

Książkę zmęczyłem. Dosłownie. Banał gonił banał. Grey, waniliowy Pan, który ze swoją Suką spisuje prawa i obowiązki w kancelarii prawniczej, a by wsadzić jej coś (cokolwiek) do dupy, potrzebuje mieć na to paragraf… Ten pomysł wywoływał na mojej twarzy uśmiech. Pan i Suka to nie papier i długopis, to mózg i bat.

Fragmenty

Jakie było moje najlepsze pierdolenie? Gdy kochałem. Jednak fakt, że widziałem „Ojca Chrzestnego” Coppoli, nie oznacza, że nie zachwyciłem się później „Trainspottingiem” Danny’ego Boyle’a.

Fragmenty

„No, kurwa, kurwa! – pomyślałem zszokowany tym widokiem. – Czy ja komuś ostatnio matkę na śmierć zaruchałem?”

Fragmenty

To takie gówniane tłumaczenie swojego chamstwa i próba jego utylizacji. Masz mocny charakter i po prostu przegrzałeś jej styki. To też rodzaj przemocy. Każdy człowiek ma swoją naturalną strefę bezpieczeństwa. Każdy inną.

Fragmenty

– Szukasz człowieka, Wilk? – Cały czas.
– Czy pieprzenie lasek na akord to szukanie człowieka?
– Czasem to ucieczka, czasem oszukiwanie siebie, czasem po prostu chuć, a czasem szukanie. Różnie z tym bywa, Wiosno.

Fragmenty

- Misiek … co my robimy? Przecież to nie ma sensu.
- Trzymaj się. Powodzenia – usłyszałem w momencie, gdy dopchałem na tylne siedzenie ostatnią torbę podróżną.

Fragmenty

– Wilk – zaczęła poważnie – wy, mężczyźni, wiele się od psów nie różnicie. Ty, pomimo nawet dość złożonej jak na faceta psychiki, też w sumie nie odbiegasz od schematu.

Fragmenty

Biegłem. Endorfiny. Można się od nich uzależnić. Podobnie jak od seksu i poszukiwania miłości. Biegłem. Krok w krok z Wiosną. Z bieganiem, pływaniem i rowerem było tak samo – w pewnym momencie przestałem się męczyć, a zacząłem płynąć, jechać, a ostatnio biec.

Fragmenty

– Czym jest twoje szczęście?
Zamyślił się.
– To poczucie, że moje życie ma sens, a ten sens to ty i Symena. Codziennie, gdy wstaję, wiem, dlaczego i po co. Kiedy jeszcze nie było was w moim życiu, zawsze czułem, że żyję tylko w połowie. Teraz już tego nie czuję.

Fragmenty

– Pewnego dnia upadłem na dupę. Mocno. Zadałem sobie wtedy pytanie: „Wilk, co ty lubisz w życiu?”. I odpowiedziałem sobie: „Gotować, szczypać laski po dupie i pisać”. Dwa tygodnie później oglądałem lokal w górach. Spory. Z tarasem widokowym wychodzącym na szczyty.

Fragmenty